உழைபுக்காக ஊமைகளான வாழ்வு…..
படித்த படிப்புகள் முடிந்த
கையோடு கைபிடிச்ச
மச்சான் நெடுநாளா
காணல்லை……
மூத்த கல்யாணம்
மூத்தவங் பேச்சுதானே
மூக்கால மூணுமூணுத்தும்
முடியாமல் போனதுவே….
நல்லவரம் நம்மவர
நாம் விடக்கூடாது- என
அம்மா சொன்னதுமே
சொந்த பந்தங்கள் சம்மதத்தில்
சொந்த மகளை பிரிந்தாங்களே!......
நான் என்ன சொலுரது
நம் தலையெழுத்து- என
நினைத்தது
என் வாழ்வு ஆகினவே….
வாழ்வில் பிரிவுகள்
வசந்தங்களாகின
வதங்கிய முகங்களில்
கண்ணீர்க் கீற்றுக்கள்
முத்தமிட்டன….
தொலைபேசி பாவனையில்
தொல்லைகளாகி வாழ்வு
தொல்லை தராதே- என
கண்ணீர் சிந்திய தொலைபேசிகள்....
கண்மூடிய உலக
உழைப்புக்காய்
கணவர்களின்
கரங்கள் பிரிவுகளானதுவே!...........
றிஸ்வி நசிம்
No comments:
Post a Comment